La corrida (de toros ;-)) y la macarena

¡Hola!

Nog snel een verslagje van ons laatste vakantieweekend hier in Sevilla.:-)

Gisteren was het tijd voor een echt stukje Spaanse cultuur: de stierengevechten in de "Plaza de Toros" van Sevilla. Toen we om half zes aankwamen, was er al een massa volk aan de arena en de sfeer daar was echt wel super! Rondom de arena stonden massa's kraampjes waar je water, snoep, kussentjes en waaiers kon kopen. En die verkopers maar om ter luidst "agua fríaaaaaa" staan brullen..:p En reken daar nog het gekwebbel van honderden Spanjaarden daarbij en je hebt onmiddellijk sfeer!:D

Wij hadden plaatsen in de zon (die kostten maar liefst 60€ minder dan plaatsen in de schaduw) en geloof me: water, zonnecrème, een petje en een sjaal om rond te leggen zijn onmisbaar! Om 18u, bij 32°, in die arena zitten, is anders ondraaglijk! Als je in die arena rondkeek, zag je vooral waaiers op en neer gaan..:D Gelukkig stak het zonnetje zich na een uurtje weg en werd de temperatuur draaglijk.

En dan de "corrida" zelf.. Stipt om 18u hief het orkestje (bijna boven ons, jihaa!) een eerste pasodoble aan en kwamen alle toreros in de arena. En toen was het tijd om de eerste stier in de arena los te laten.. Als eerste komen de banderilleros in actie: zij proberen de stier al een beetje gek te maken, terwijl de matador kan zien hoe de stier reageert/beweegt/enz. Dan komen de picaderos, te paard, de arena binnen, en daarna is het weer de beurt aan de banderilleros. Als laatste komt dan de matador aan de beurt, die uiteindelijk de stier doodt.

Gisteren zagen we 2 matadors (met elk hun eigen team van banderilleros en picadores) aan het werk: Manuel Jesús, afkomstig van Sevilla en beter bekend als "El Cid" (@Timo: je inspiratiebron is hier populair..;-)), en Daniel Luque (amper 1 jaar ouder dan mij). M'n gevoel bij de corrida was dubbel: ja, het is erg voor die stieren dat ze zo moeten afzien en gedood worden, maar langs de andere kant, ik zou me daar niet gaan zetten als matador, hoor! Wat die mannen doen, vraagt toch ook lef en moed, vind ik.. En ik vond het zeker niet "barbaars", zoals velen het eens omschrijven.

En ja, de sfeer in die arena is wel enorm! Trompetklanken (elke keer dezelfde, en na 6 stieren kenden we dat muziekje vanbuiten..) kondigen elk nieuw onderdeel van het gevecht aan, en tussen elk gevecht klinkt er een pasodoble door de arena. En dan de Spanjaarden zelf: als de matador het goed doet, klinkt het ongeveer zo: "vale... bieeeen... bieeeeeeeeen...eeeeeey, oléééééé!" (en dat in stijgend volume :p) En op het einde, als de stier gedood is en ze vonden dat de matador het goed gedaan, beginnen ze met witte zakdoekjes te zwaaien..:-)

Enfin, ik weet dat de meningen hierover verdeeld zijn, maar ik ben toch blij dat ik het eens gezien heb.

Vandaag zijn we dan de Macarena-wijk eens gaan verkennen. Dit is één van de oudste wijken van de stad, met vele kleine straatjes, een massa kerkjes en nog overblijfselen van de stadswallen. Echt gezellig! Oja, of deze wijk iets te maken heeft met het liedje "Macarena", geen idee, maar de broertjes van "Los del Río" zijn alvast van Sevilla afkomstig!

Morgen beginnen we met de lessen, spannend, maar daarover in een volgend blogje meer!

Beso,
Kim x